ملك الموت....

از سيد كاينات (صلى الله عليه و آله و سلم ) حديثى نقل شده است كه حاصل

مضمونش اين است : هيچ خانه اى نيست مگر آنكه ((ملك الموت )) هر روز پنج

نوبت مى آيد و چون ديد كه اجل كسى منقضى گرديده و روزى او به نهايت رسيده ،

مرگ را به او القا مى كند، پس شدايد مرگ او را احاطه كند، بعضى از اهل خانه مو

گشايند (موهاى خود را پريشان مى كنند) و بر روى خود مى زنند و از اندوه و ملال

بگريند، ملك الموت به ايشان گويد: ويلكم ! اين جزع و بى تابى شما براى چيست ؟

به خدا قسم كه من رزق هيچ يك از شما را قطع نكردم و اجل او را نزديك نساختم و

تا ماءمور نشدم ، نيامدم و قبض روح او نكردم و من به سوى شما بر مى گردم تا از

شما يك نفر نگذارم .

پس حضرت رسالت پناه (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمودند: قسم به آن كسى

كه جان من در دست قدرت اوست اگر مكان ((ملك الموت )) را ببينند و كلام او را بشنوند،

هر آينه از ميت خود غافل شوند و بر خود گريند، و چون آن ميت را بر تابوت نهاده ، بردارند،

روح او بر بالاى تابوت چون مرغى كه بال بر هم زند و خواند كه بر جايى نشيند، حركت

كند و فرياد برآورد كه : اى اهل و اولاد من ! بازى ندهد شما را دنيا همچنانكه مرا بازى

داد و جمع كردم مال دنيا را از راه حلال و غير حلال و براى شما گذاشتم ؛ پس ‍ خوشى

آن را شما بريد و رنج و مشقت آن را من بردم و راحتى آن را براى شما و تعب اخروى بر

من ؛ پس حذر كنيد از مثل آنچه بر من وارد گرديد.